Excerpt (I)

At dahil dun, gusto ko siyang makita.

Ano naman ang sasabihin ko sa kanya? Na sa milyun-milyong bagay na iniisip ko sa araw-araw, siya lang ang talagang iniisip ko? O na sa bilyun-bilyong tao sa buong mundo, siya lang ang gusto ko talagang makita?

Actually, wala naman talaga akong gustong sabihin sa kanya. Feeling ko, pagdating ko dun, ngingitian ko lang siya, sabay hihirit ng isang makabagbag-damdaming, "Kumusta ka na?" na pinag-praktisan ko pa.

Pero ok lang yun. Gusto ko lang naman siyang makita. Wala naman akong sinabing gusto ko siyang maging girlfriend, o gusto ko siyang pakasalan, o gusto kong siya ang maging ina ng mga anak ko.

Gusto ko lang siyang makita.



Sinalubong agad ako ng isang kabarkada. Pagkatapos ng maikling pangungumusta (na hindi naman makabagbag-damdamin), tinanong ko kung nasaan siya.

Wala na. Nakaalis na daw.

"Pare, kung gusto mo talaga, bakit hindi mo na lang tawagan? Yayain mo mag-date. Alam mo naman yung number eh."

"Ayoko nga. Baka isipin pa niyang patay na patay ako sa kanya."

"Bakit, hindi ka ba patay na patay sa kanya?"

"Patay na patay. Pero hindi niya na kailangang malaman yun."

-- "Superhero", February 2003

- posted by jaemark @ 5/21/2005 01:09:00 AM